Malowanie po numerach – W niebieskim cieniu drzewa

Rozpalona żółto-pomarańczowa kula słońca już mi nie zagraża. Schowam się tu, w cieniu chłodnego lasu. Potrzebuję tej niebieskiej jak zimna woda przestrzeni. Czuję, że jeszcze mój wzrok błądzi w majakach. Nagrzane powietrze faluje, rozmywa się kolorami. Przecieram oczy, jeszcze nie odzyskały ostrości. W tym niebieskim chłodzie odczuwam ulgę, a okrągłe kształty nieba, słońca i liści coraz bardziej mi się podobają. Chyba się prześpię pod tym czarnym drzewem, z jego gałęzi kapią dźwięcznie krople rosy.