Odwilż – Malowanie po numerach 30×40 cm

To możliwe, śpiewały ptaki. Całkiem prawdopodobne, mruczały dziki. Oczywiście, czuję to – potwierdził wilk rozchodzące się lotem błyskawicy wieści. Za jakiś czas, już niedługo, lada moment – na pewno zaraz przyjdzie wiosna. Bo nastała odwilż. Chuchnęła na zmarzlinę ciepłym powietrzem, wypuściła igły słoneczne, by przekuły odrętwiałą taflę wody. Zapachniała czymś nowym, aż wszystkie leśne nosy poruszyły się jak na komendę. A zielone źdźbła trawy, sprytnie ukryte dotąd pod czapami śniegu, odważyły się wyprostować.