Deszczowa aura – Malowanie po numerach 30×40 cm

„Kroplą deszczu namaluję cię, a potem długo sam…” – słowa piosenki Gabriela Fleszara chodzą mi po głowie od rana, gdy tylko zobaczyłem szare niebo za oknem i drobne strugi płynące po oknie. Myślę, że pewnie nikogo nie spotkam na ulicy w taki dzień. A jednak – sąsiad z naprzeciwka kuli się pod parasolem. Starszy pan drżącą ręką usiłuje wyjąć klucz z kieszeni. Jakaś para nie zważa na mokre przeszkody pod nogami. I w końcu ty. Nie musiałem długo moknąć, by cię namalować. Już nie sam – razem coś pomalujemy.